تو محنت کر تہ محنت دا صلہ جانے خدا جانے
تو ڈیوا بال کے رکھ چا، ہوا جانے خدا جانے
خزاں دا خوف تاںمالی کوں بزدل کر نئیں سکدا
چمن آباد رکھ، باد صبا جانے ، خدا جانے
مریض عشق خود کوںکر، دوا دل دی سمجھ دلبر
مرض جانے، دوا جانے، شفا جانے ، خدا جانے
جہ مر کے زندگی چاہندیں، فقیری ٹوٹکا من گھن
وفا دے وچ فنا تھی ونج، بقا جانے، خدا جانے
اے پوری تھیوے نہ تھیوے مگر بےکار نئیں ویندی
دعا شاکر تو منگی رکھ، دعا جانے، خدا جانے
۔
No comments:
Post a Comment